දස මාසයක් දුක් විද මා බිහි කළ මගෙ අම්මා
දුක් කරදර මැදින් දිවියට ආලෝකය දුන් අම්මා
හරි මග යන්න සැමදා යැයි කියා දුන්න අම්මා
ලොව මා දුටු සිත නිවෙනා එකම රුවයි අම්මා
ඇගේ බත්පත අපට බෙදා කුසගින්නේ උන්නා
දර ලිප ලග පැය ගණනක් ගිණි තපිමින් උන්නා
හඩා වැටෙන හැම මොහොතෙදි ම දිරි දී ලග උන්නා
සිනා සෙන්න හේතු කරුණු හැමවිට ගෙන දුන්නා
මගේ ලොවේ කිරුළ පළන් රැජිණයි නුඹ අම්මේ
ඔබෙ සෙනෙහේ අඩුවක් නැහැ මෙතුවක් කල් දැනුනේ
දිනා වරෙන් ලෝකය යැයි කියුවේ නුඹ අම්මේ
මගේ දිනුම ඔබෙ දිරියයි සැමදා මගේ අම්මේ
මගේ ලොවට පායා ආ හිරුත් සදුත් නුඔයි
ලොවේ තියන හොද නරකත් කියා දුන්නේ නුඔයි
සෙත් පිරිතක් සේ හිදිමින් සෙත් පතනා කවයි
මතු දින නුඹ බුදු වනු ඇත එය මගෙ පැතුමයි
උදේශි..
No comments:
Post a Comment